From Heart to Heart

Dagboek

From heart to Heart

Maandag 11 november

De wolf.

Hoor het gehuil van de wolf... een roep naar de wildernis, onze oernatuur..weer voelen wie we zijn..wild en vrij...het terugbrengen van onze rituelen...samenwerken als een roedel..maar daarbinnen uniek zijn met wie jij bent als mens...met jouw eigen territorium...we kunnen alleen zijn en tegelijkertijd ook samen... een ieder met zijn /haar eigen kwaliteit die zo belangrijk is binnen het grote geheel..

Wees een leider op jouw unieke pad, wees een leraar, vertel jouw verhaal.... laat zien wie je werkelijk bent..durf te zijn...

Ga naar buiten...laat jouw unieke geluid maar horen.... je word gehoord...je roep zal worden beantwoord...

WEES ALS EEN KIND EN JE ZULT GODS KONINGKRIJK VINDEN😉

Maandag 11 november

Teekkona in de regen, 2011

Hier even een momentje… gisteren liep ik van school naar de bushalte om naar mijn kamer te gaan.. het begon al een beetje te regenen en ik had uiteraard geen regenjas of paraplu bij me.. wel een regending zodat mijn tas met boeken e.d niet nat zou worden... en ik dacht, ach, ik ga gewoon lopen, dan haal ik de bus in ieder geval..wat is er nou erg aan een beetje regen … maar halverwege kwam er een beste bui met onweer haha…. En je ziet dan allemaal mensen in paniek..oh jee, het regent… en het is zo verleidelijk om ook in paniek te raken..maar ik ben rustig doorgelopen en kwam doorweekt bij de bushalte aan…. Eigenlijk best lekker dacht ik .ook had ik al een poosje het gevoel om is lekker buiten in een regenbui te willen staan… thuisgekomen op mn kamer bleef dat gevoel…toen ging het nog erger onweren en ben ik naar buiten gegaan..ik werd geroepen door de spirit…. Een duidelijk gevoel, er is iets… iets moois.. en daar ging ik… naar buiten..en ik was dankbaar voor de regen… die de wereld voedt..waardoor gewassen kunnen groeien, wij kunnen eten…de bloemen die gaan bloeien,waar wij van kunnen genieten… en dankbaar was en ben ik..dankbaar voor de regen.. ..dankbaar om het op mijn lichaam te kunnen en mogen voelen…ervan te genieten..alles van me af te kunnen laten spoelen… te genieten van de bliksem in de lucht.. hoe mooi het eruit ziet.. er niet bang voor te zijn..de kracht van moeder natuur… vader spirit…en ik herinnerde mijn belofte…de belofte om mijn pad te volgen..er op te vertrouwen dat het goed komt.. dat ze er voor me zijn…niet aan mezelf te twijfelen..wat een ander er ook van vindt… volg je hart, jouw pad..dat wat jij echt ten diepste wil..dat wat goed voor je is… dat waar jij blij van wordt en gelukkig…het denken aan een ander, niet alleen aan jezelf.. de belofte goed te zijn voor de aarde en al wat daar op leeft…jij en ik..wij leven op de aarde..hier horen we thuis… wij tezamen met al dat leeft… van het kleinste insectje, het bloempje, de bijzondere dieren die ons leiden en veel leren…mits we er voor open staan…. Alles heeft zijn reden om hier te zijn..een doel… en dan ons… wij als mens…dat niet te vergeten…ook een bijzonder en liefdevol schepsel..als we er maar in geloven……jeetje, ik ben in een waterplas gaan staan,erin gaan springen..net als vroeger, toen je nog een kind was en het je niet boeide..dat je er met volle aandacht van genoot…dat het je niet boeide dat je nat of ‘’vies’’ werd..en nu ook…wat mooi om even weer volop kind te kunnen en durven zijn…. Heerlijk…en ik was zo blij, zo gelukkig..daar kan geen dure auto, promotie,een berg met geld of een staaf met goud tegenop… dit was geluk en blijheid diep van binnen..helemaal volop genietend van het moment…de liefde…en dan te voelen dat er naar je gekeken wordt..met die liefde…..en niet van”jij bent gek en doet raar’’….nee, wow, jij zit in je moment en daar ben ik trots op…ik geniet daar van… ik wil dat ook.. ….doe je ding en wees jezelf… ik veroordeel je niet om wie je bent en wat je doet..’’…..bijzonder, om een doorgeefluik te kunnen zijn… nee, niet aan mij de eer.. maar aan de natuur..de aarde….de spirit…dat waar wij een deel van zijn ……